madurai

Vanmorgen om 9.00 uur met de riksja naar e Madurai Meenakshi AMMAN Temple. Een van de grootste tempelcomplexen in India. We waren aardig op tijd dus de drukte viel nog mee. Helaas waren de veiligheidsnormen wat strenger geworden en mocht je geen fototoestel meer mee naar binnen nemen. Die kon je achterlaten in een kluisje. Wel moest je eerst laten zien dat je camera aankon, ook je laptop of tablet moest je eerst aandoen. Daarna mocht het pas het kluisje in. Dit omdat ze bang zijn dat wanneer je de laptop of de camera aanzet deze misschien wel kan ontploffen. Wel mocht je foto's maken met je mobiele telefoon. ik snap de logica niet maar het zal wel. Ook waren de kledingvoorschriften strenger geworden en moest bij iedereen de benen volledig bedekt zijn. Dus kregen Paul, Bablu en ik een mooie doek om. Overal moet je door detectie poortjes dus hier ook. Eenmaal binnen gingen we mee met een gids, wel leuk om wat meer te horen over deze tempel. Binnen in de tempel is het echt een doolhof, er zijn vier ingangen, noord, oost, zuid en west. Deze ingangen zijn praktisch identiek aan elkaar. Op een aantal plekken mochten we als niet Hindu niet komen, maar als we wel Hindu waren geweest hadden we het ook niet gedaan want er was zeker een wachtrij van misschien wel 3 kwartier tot een uur.
Daarna nog even naar het Palace, waar ook een museum over de bouw van het gebouw was gevestigd. Als je dan ziet hoe dat er allemaal uitziet dan zal er over 25 of 50 jaar geen Palace meer zijn.
's Middags nog even een bezoekje aan de laatste tempel van deze reis, een kleine tempel in de bergen, een bijzondere rotsformatie zomaar in het niets volledig van graniet.
Tot slot nog even iets over het eten, vandaag 2 keer bij een best redelijk luxe hotel gegeten, voor de lunch en het avondeten. Iedere keer weer snappen we er niets van, het is qua bediening zo'n ongeregeld zooitje. Vanmiddag hadden 2 het eten al bijna op toen kwam pas de rest, het drinken kwam pas na het eten en de thee van Tara die kwam pas toen we op het punt stonden om weg te gaan. En dan is het niet dat er geen personeel is want er lopen genoeg mannen rond, maar uiteindelijk staan ze elkaar allemaal te commanderen en wordt er niets gedaan. Zo ook vanavond, komen ze het eten brengen hebben ze geen borden. Vraag je een lepel komt er geen lepel en heeft Bablu er zelf maar 1 uit de bestekbak gehaald. Als de bediening zo bij ons zou zijn dan was het snel over met het restaurant. Maar goed het heeft ook wel weer zijn charme.
Morgen vertrekken we richting de bergen een ritje van ongeveer 3,5 - 4 uur.